Art- Athina 2016

Η 21η Art-Athina – Διεθνής Συνάντηση Σύγχρονης Τέχνης θα δώσει δυναμικά το παρών από τις 26 ως τις 29 Μαΐου. Το σημαντικότερο ετήσιο εικαστικό γεγονός στη χώρα θεσμοθέτησε και καθιέρωσε το 1993 ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αιθουσών Τέχνης (ΠΣΑΤ), ενώ  τη διοργάνωση έχει αναλάβει η εταιρεία EuroΜare.

Η Art-Athina είναι σήμερα μία από τις μακροβιότερες εκθέσεις Σύγχρονης Τέχνης στην Ευρώπη και το μεγαλύτερο ετήσιο εικαστικό γεγονός στην Ελλάδα. Σημείο συνάντησης για τη διεθνή καλλιτεχνική δημιουργία, η Art-Athina φέρνει κοντά σημαντικές Ελληνικές και ξένες αίθουσες τέχνης, πολιτιστικούς φορείς, επιμελητές, συλλέκτες, κριτικούς τέχνης και, σαφώς, το φιλότεχνο κοινό.

Το ουσιαστικό στίγμα της Art-Athina δίνουν όπως πάντα ελληνικές καθώς και ξένες αίθουσες τέχνης, οι οποίες προβάλουν στο φιλότεχνο κοινό μία σύνοψη των καλλιτεχνικών τάσεων, σε συνδυασμό με την τρέχουσα δυναμική στην αγορά της τέχνης.

Εκδηλώσεις

■ «Platforms Project@Art-Athina 2016», σε επιμέλεια Αρτέμιδος Ποταμιάνου. Συμμετέχουν 51 πλατφόρμες από 17 χώρες τις οποίες στελεχώνουν συνολικά 650 καλλιτέχνες που με τις ομάδες τους αναζητούν λύσεις στα εικαστικά τους ερωτήματα. Από Αγγλία, Αμερική, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ισπανία, Ιράν, Καναδά, Κύπρο, Σουηδία, κ.ά.

■ «Αφιέρωμα στον Γιώργο Λάππα», σε επιμέλεια Κατερίνας Κοσκινά. Η Art Athina σε συνεργασία με την ΑΣΚΤ τιμά τον καλλιτέχνη και καθηγητή γλυπτικής Γιώργο Λάππα, ο οποίος χάθηκε πρόωρα πριν από λίγους μήνες.

■ Αφιέρωμα στη «Συλλογή της Πινακοθήκης του Δήμου Αθηναίων» ως τιμώμενη συλλογή, σε επιμέλεια Ντένη Ζαχαρόπουλου.

■ Films. Τριήμερο πρόγραμμα με ταινίες μικρού μήκους από καλλιτέχνες βίντεο και πειραματικούς σκηνοθέτες που παρουσιάζουν τον συναρπαστικό κόσμο των κινούμενων εικόνων και συνομιλούν με το κοινό.

■ Αφιέρωμα στην ιστορική «Γκαλερί Κοχλίας», σε επιμέλεια Μάνου Στεφανίδη.

■ Kids Lab. «Βoom Boom Dada: The Ainigma», σε επιμέλεια: Very Young Contemporary Art (VYCA). Συντονίστρια η Xάρριετ Μητράκου-Γυπαράκη.

Tο Kids Lab γιορτάζει τα 100 χρόνια του πιο ανατρεπτικού κινήματος του 20ού αιώνα, του νταντά, φιλοξενώντας μια large scale εγκατάσταση εμπνευσμένη από την «τυχαία ποίηση» του Tριστάν Τζαρά και το γλυπτό του Mαν Ρέι «To αίνιγμα του Iζιντόρ Ντικάς». Το πρόγραμμα πλαισιώνεται από παιχνίδια ζωγραφικής, λέξεων, κολάζ και ένα ξεχωριστό νταντά δρώμενο. Τα παιδιά, με την καθοδήγηση των εκπαιδευτών, θα ανακαλύψουν το πρωτοποριακό κίνημα και θα έρθουν σε επαφή με ντανταϊστικές καλλιτεχνικές πρακτικές.

■ «Κόψτε τους φράκτες», σε επιμέλεια Das Esszimmer - Raum für Kunst+.

Το «Cut the Fence» είναι μια καινοτόμος πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 2013 από Eλβετούς καλλιτέχνες και τον χώρο τέχνης BBLACKBOXX στη Bασιλεία για να διαδώσει την ιδέα «να πέσουν οι φράκτες στην πολιτική για τους πρόσφυγες». Κατά τη διάρκεια της δράσης θα κοπεί είκοσι μέτρα υφάσματος σε αντάλλαγμα μιας χρηματικής προσφοράς. Τα χρήματα θα δοθούν στους Γιατρούς του Κόσμου.

■ Και ακόμα, συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης, ειδικές εκθέσεις, ομιλίες από θεωρητικούς τέχνης, επιμελητές, εικαστικούς, κ.ά. Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου Αθηναίων.

INFO: Εγκαίνια Πέμπτη 26 Μαΐου. Διάρκεια 27 - 29 Μαΐου. Γήπεδο Τάε Κβον Ντο, Κλειστό Π. Φαλήρου. Αναλυτικά το πρόγραμμα: www.art-athina.gr

πηγή:http://www.art-athina.gr

Παρουσίαση βιβλίου

Την Παρασκευή 20 Μαϊου 2016 στις 7μμ στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου,  πλ. Κεχαγιά, θα παρουσιαστεί το βιβλίο του συμπολίτη μας Ανδρέα Ασημακόπουλου, "Οι απίστευτες περιπέτειες του κυρίου μανιτάρη κάπα". θα μιλήσουν ο Ηλίας Τσίγκας φιλόλογος - διαχειριστής του Amfissaface, η Κωνσταντίνα Κραβαρτογιάννου φιλόλογος, ο συγγραφέας και ο εκδότης. 

Με το πέρας ενός παράξενου εγκεφαλικού επεισοδίου, ο κύριος Κάπας ανακαλύπτει ότι, εκτός από την διευρυμένη του αντίληψη, είναι παντελώς ανίκανος να θυμηθεί το μικρό του όνομα, το οποίο φαίνεται να έχει αντικατασταθεί από το περίεργο όνομα "Μανιτάρης". Σαν να μην έφτανε αυτό, ένα αλλοπρόσαλλο εξωδιαστατικό πλάσμα που του συστήνεται ως Χτυποκάρδιος, τον προτρέπει να ψάξει για την Αδελφότητα Των Απαγορευμένων Ιδεών, μία επικηρυγμένη ομάδα hackers του βιοδικτύου, του αντικαταστάτη του internet στο μέλλον, όπου οι άνθρωποι σερφάρουν και επικοινωνούν φορώντας περικεφαλαίες εικονικής πραγματικότητας. Περίπου 80 χρόνια από σήμερα σε ένα όχι και τόσο απίθανο μέλλον, ο κύριος Μανιτάρης Κάπας διαπιστώνει ότι τα πράγματα σχεδόν ποτέ δεν είναι όπως φαίνονται. Καθώς βγαίνει αναγκαστικά από την ζώνη της καθημερινής του ασφάλειας έχει να αντιμετωπίσει έναν βρικόλακα σκέψεων, έναν σεξουαλικό κυβερνοδαίμονα, διανοητικούς ιούς, το σωφρονιστικό σύστημα του μέλλοντος που δημιουργεί αυτοματοποιημένους πολίτες και μια εταιρία-κολοσσό που απειλεί να ισοπεδώσει το ανθρώπινο είδος, όπως το ξέραμε μέχρι τώρα. Τι δουλειά έχει ο φιλόσοφος Πλάτωνας και η διδασκαλία του Ζεν με όλα αυτά; Ποιοι είναι ο πατέρας-Χάος και ο Ψευδοκράτορας που όλοι τους τρέμουν, αλλά κανείς δεν τους έχει αντικρύσει ποτέ; Γιατί ο αριθμός 38 επιμένει να εμφανίζεται στον δρόμο του; Τώρα που όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον του, θα καταφέρει άραγε ο Μανιτάρης Κάπας να σώσει τον εαυτό του, τον μεγάλο του έρωτα και τον ίδιο τον πλανήτη από την απόλυτη καταστροφή; 

  Ανδρέας Ασημακόπουλος

 Ο Ανδρέας Ασημακόπουλος είναι απόφοιτος του τμήματος ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών του ΑΠΘ, με master στη μουσική τεχνολογία (MSc) από το Πανεπιστήμιο του York. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη ως μουσικός παραγωγός και καθηγητής μουσικής τεχνολογίας. Στο κοινό είναι περισσότερο γνωστός ως μουσικός μέσω της δουλειάς του με το συγκρότημα Μαύρη Μαγιονέζα, στο οποίο είναι συνθέτης, στιχουργός, κιθαρίστας και τραγουδιστής. Το εν λόγω συγκρότημα έχει κυκλοφορήσει 5 albums μεγάλης διάρκειας, τα οποία έχουν ξεπεράσει συνολικά τα 6000 αντίτυπα.

Αφιέρωμα στο Σαίξπηρ, παραστάσεις φωτογραφικό υλικό

Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Άμφισσας στο τμήμα Θεάτρου και στην έκδοση θεάτρου, μουσικής, χορού & κινηματογράφου "ΘΕΑΤΡΟ" τη χρονιά 1964 και με αφορμή τη συμπλήρωση 400 χρόνων από τη γέννηση του Σαίξπηρ βρίσκουμε παραστάσεις των έργων του  στην Ελλάδα και σε όλο το κόσμο. 

"Ιούλιος Καίσαρ" από το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο (Μ. Κατράκης, Ζ. Τσάπελης, Ι. Μαρίνος, Κ. Παππάς κ. άλλ.)

 

"Δωδεκάτη νύχτα" από το Κ.Θ.Β.Ε. ( Κ. Βασιλάκου, Θ. Καλλιγά, Δ. Βεάκης, Θ. Τζενεράλης κ.άλλ)

Αντώνιος και Κλεοπάτρα" από το Εθνικό Θέατρο (Α. Συνοδινού, Θ. Κωτσόπουλος, Π. Φυσσούν κ.άλλ)

 "Οθέλλος" από το Κ.Θ.Β.Ε. (Τ. Βανδής, Κλ. Νικολάου, Δ. Βεάκης κ.άλλ.) 

στα πλαίσια του ίδιου εορτασμού ο αγγλικός θίασος Shakespeare Festival Company περιόδευσε σε Ευρώπη και Αφρική, το Μάιο του 1964 στην Ελλάδα έδωσε δύο παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο:

"Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" με τους Ράλφ Ρίτσαρντσον, Μέριελ Φόρμπς κ.άλλ.

"Ο έμπορος της Βενετίας" με τους Ράλφ Ρίτσαρντσον, Μπάρμπαρα Τζέφφορντ, Πάτσυ Μπύρν κ.άλλ.

Στην Αμερική παρουσιάστηκε ο "Άμλετ" με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και σκηνοθεσία του Τζών Γκίλγουντ.
 

Στη Ρωσία στο Θέατρο για τους Νέους ανέβηκε το "Ρωμαίος και Ιουλιέττα" με τους Λ. Ντολγορούκοβα Μ. Πολοβίκοβ κ.άλλ.

 Στην Ιταλία στο Θέατρο Ελιζέο της Ρώμης ανέβηκε ο "Άμλετ" σε σκηνοθεσία Φράνκο Τζεφιρέλλι με τους Τζιόρτζιο Αλμπερτάτσι, Άνναμαρία Γκουαρνιέρι, Άννα Προκλέμερ κ.άλλ.

 Στην Αγγλία τέλος, στο Εθνικό Θέατρο ανέβηκαν δυο παραστάσεις ο "Αμλετ" σε σκηνοθεσία Λώρενς Ολιβιέ με τον Πήτερ Ο'Τούλ στο κεντρικό ρόλο και την Ρόζμαρι Χάρρις, Οφηλία.

 και ο "Οθέλλος" με σκηνοθέτη τον Τζων Ντέξτερ και πρωταγωνιστή αυτή τη φορά τους Λώρενς Ολιβιέ και Μάγκυ Σμιθ. 

   

 Το Σεπτέμβριο του 1964 στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας η ταινία "Αμλετ" του Ρώσου Γρηγόρι Κόζιντσεφ με τον Ιννοκέντι Σμοκτουνόφσκυ  στον ομώνυμο ρόλο πήρε το Ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής.

 

Εγκαίνια Βιβλιοθήκης Γιώργου Γάτου - Παρουσίαση του βιβλίου του "Η Εθνική Αντίσταση στη Φωκίδα "

Το Σάββατο 14 Μαϊου 2016 στις 7μμ θα γίνουν τα εγκαίνια του Παραρτήματος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Άμφισσας "Βιβλιοθήκη Γιώργου Γάτου" στη συνέχεια στις 8μμ στο Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας αίθουσα Ν. Κορδώνη θα παρουσιαστεί το βιβλίο του "Η Εθνική Αντίσταση στη Φωκίδα"με ομιλητές τους: Νίτσα Λουλέ, Δημήτρη Τρίκα και Δημήτρη Παλούκη.

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΤΟΣ 1931-2010
Πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης, αναλυτής, αρθρογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Άμφισσα το 1931 και πέθανε στην Αθήνα τα 2010. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παρακολούθησε κύκλους πολιτικών, κοινωνικών, ιστορικών και άλλων σπουδών στη Ρώμη, το Παρίσι και το Τορίνο. Ασχολήθηκε με το πολιτικό, ιστορικό και ελεύθερο ρεπορτάζ και με την πολιτική, κοινωνική και ιστορική έρευνα της νεότερης Ελλάδας.
Στη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας εργάστηκε στο περιοδικό «Δελφικός Φοίβος» (1958-1959), στις εφημερίδες «Η Αυγή» και «Δημοκρατική Αλλαγή» (1962-1967), στην περιοδική έκδοση τη νεολαίας Λαμπράκη «Τα τετράδια της Δημοκρατίας» (1963-1964), στον αντιδικτατορικό Τύπο «Ελεύθερη Πατρίδα» και «Ελεύθερη Ελλάδα» (1967-1974), στις εφημερίδες «Ριζοσπάστης» και «ΤΑ ΝΕΑ» (1975-1981), καθώς και «ΕΘΝΟΣ» (1981-2001).
Κάλυψε μεγάλες δημοσιογραφικές αποστολές στη Νικαράγουα, το Σαλβαδόρ, την Κούβα, την Κίνα, την Κορέα, την Σοβιετική Ένωση και την Πολωνία και πολλές ακόμα χώρες της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης, της Άπω και Μέσης Ανατολής, της Αυστραλίας και της Αφρικής. Επίσης κάλυψε μεγάλα διεθνή πολιτικά γεγονότα όπως το 27ο συνέδριο του ΚΚΣΕ, οι συναντήσεις Ρέιγκαν και Γκορμπατσόφ κ.ά. Πήρε μέρος σε πολλά διεθνή συνέδρια και φόρουμ και ανέλαβε μεγάλες δημοσιογραφικές έρευνες όπως για: τον ρόλο της Ελληνικής μοναρχίας (Δημοκρατική Αλλαγή), την Εθνική Αντίσταση και την επανεξέταση της ιστορίας μας (ΤΑ ΝΕΑ), τις δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής (ΕΘΝΟΣ). Δημοσίευσε ιστορικά, πολιτικά δοκίμια και μελέτες στα περιοδικά «Επιθεώρηση Τέχνης», «Εποχές», «Τα Τετράδια της Δημοκρατίας», «Αντί», «Χρόνος», «Αθηναϊκά Γράμματα», «Ευβοϊκός Λόγος». Υπήρξε συντάκτης λημμάτων πολιτικής και νεοελληνικής ιστορίας στις εγκυκλοπαίδειες «Πάπυρος Λαρούς», «Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια» και «Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό».
Στη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας καταδικάστηκε για τη δράση του και του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια. Κατά την παραμονή του στην Ιταλία (1967-1974) δούλεψε για την οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα και την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης, ενώ οργάνωσε και διηύθυνε τη βιβλιοθήκη του Grugliasco στο Τορίνο.
Οργάνωσε και διηύθυνε τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Άμφισσας (1962-1967) εμπλουτίζοντάς τη με σημαντικούς τίτλους και αρχεία, ενώ ασχολήθηκε την ίδια περίοδο με τη διοργάνωση των πολιτιστικών εκδηλώσεων «Φωκικά» μετακαλώντας σημαίνουσες προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων. Επίσης, ασχολήθηκε δυναμικά τα τελευταία χρόνια με τη λειτουργία και αξιοποίηση του ομώνυμου παραρτήματος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Άμφισσας που δημιουργήθηκε με δική του δωρεά 12.000 περίπου τόμων ιστορικού, φιλοσοφικού και πολιτικού περιεχομένου.
Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το συγγραφικό του έργο απαριθμεί τις ακόλουθες αυτοτελείς εκδόσεις:

1. Ανέκδοτα έγγραφα και σημειώσεις των Γριβαίων Αθήνα 1963,
2. Ο Αλ. Δελμούζος και η εποχή του Αθήνα 1964,
3. Ανέκδοτο υπόμνημα του Αλ. Δελμούζου στον Ελ. Βενιζέλο Αθήνα 1964,
4.  Ιστορία των Ιωαννίνων Αθήνα 1965,
5. Giannis Ritsos: Epitaffio – Makronissos (συνεργασία) εκδ.  Guanda,    Πάρμα  1970,
6. Πολωνία από την αρχή εκδ. Γνώση, Αθήνα 1983,
7. Πολυτεχνείο: Ρεπορτάζ με την ιστορία εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα   1983,
8. Αποστολή Περεστρόικα – Τρεις εκδοχές: Σοβιετική Ένωση – Λαϊκή Κίνα –   Νικαράγουα εκδ. Νέα σύνορα – Α.Α. Λιβάνη,     Αθήνα 1989,
9. Πολυτεχνείο ΄73 - Ρεπορτάζ με την ιστορία τ. Α΄ εκδ. Φιλλιπότη. Αθήνα 2002,
10. Το μέγα πάθος του εκπαιδευτικού δημοτικισμού: 41 γράμματα του  Γληνού στο  Δελμούζο εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα      2003,
11. Πολυτεχνείο ΄73 - Ρεπορτάζ με την ιστορία τ.Β΄ εκδ. Φιλλιπότη. Αθήνα 2004.

12. Η Εθνική Αντίσταση στη Φωκίδα, ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ 2 τόμοι εκδ. Πεδίο, Αθήνα 2015

Για την προσφορά του τιμήθηκε από την Administrazione Communale di Grugliasco Torino και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Φωκίδας.

Αφιέρωμα στο Σαίξπηρ

Στις 23 Απριλίου 2016 συμπληρώθηκαν 400 χρόνια από το θάνατο του William Shakespeare

Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare) (Απρίλιος 1564 - 3 Μαΐου 1616) ήταν Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Θεωρείται ευρέως ως ο σημαντικότερος συγγραφέας που έγραψε στην αγγλική γλώσσα και ένας από τους σημαντικότερους δραματουργούς παγκοσμίως. Συχνά αποκαλείται εθνικός ποιητής της Αγγλίας και «Βάρδος του Έιβον».  Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και ερμηνεύονται περισσότερο συχνά από τα έργα οποιουδήποτε άλλου θεατρικού συγγραφέα. Έγραψε τα περισσότερα από τα γνωστά έργα του μεταξύ του 1589 και του 1613 και κατάφερε να χειριστεί με απόλυτη δεξιοτεχνία τόσο την κωμωδία όσο και το δράμα και την τραγωδία. Τα έργα του διαπνέονται από μία βαθειά κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και παραμένουν επίκαιρα. Η επίδρασή του, ειδικότερα στην αγγλική λογοτεχνία, θεωρείται τεράστια.

Το σπίτι του Σαίξπηρ

Ο Σαίξπηρ γεννήθηκε στο χωριό Στράτφορντ-απόν-Έιβον (ή απλά Στράτφορντ) το 1564.  Παραδοσιακά έχει επικρατήσει να θεωρείται ως ημερομηνία γέννησης του Σαίξπηρ η 23η Απριλίου, ημέρα του Αγίου Γεωργίου. Η ημερομηνία αυτή, η οποία προέρχεται από μία λανθασμένη εκτίμηση ενός μελετητή του 18ου αιώνα, αποδείχθηκε ελκυστική για τους βιογράφους δεδομένου ότι ο Σαίξπηρ πέθανε στις 23 Απριλίου του 1616 (σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο).

Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ ήταν το τρίτο από τα οκτώ παιδιά και ο μεγαλύτερος επιζών γιος του Τζων Σαίξπηρ και της Μαίρης Άρντεν.  Για ένα διάστημα όταν ο Ουίλλιαμ ήταν 4 ετών, ο πατέρας του υπήρξε δήμαρχος του Στράτφορντ.

Σαν μέλος λοιπόν μίας τόσο εξέχουσας οικογένειας ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ έμαθε από πολύ μικρός να γράφει και να διαβάζει. Αν και δεν έχουν σωθεί παρουσιολόγια εκείνης της περιόδου, οι περισσότεροι βιογράφοι συμφωνούν ότι ο Σαίξπηρ πιθανότατα εκπαιδεύτηκε στο Νέο Σχολείο του Στράτφορντ, το οποίο ιδρύθηκε το 1553 από το βασιλιά Εδουάρδο ΣΤ'. Έχοντας μελετηρό χαρακτήρα, ο Σαίξπηρ διάβαζε πολύ στα νεανικά του χρόνια, αν και δεν έγραφε πολύ. Τον περισσότερο καιρό του τον περνούσε μελετώντας Λατινικά απαγγέλλοντας απ' έξω μεγάλα αποσπάσματα από ποιήματα.

Το Νοέμβριο του 1582 ο Σαίξπηρ παντρεύτηκε την κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερή του, Ανν Χάθαγουεϊ. Έξι μήνες αργότερα απέκτησαν μία κόρη, τη Σουζάνα, ενώ σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, τα δίδυμα παιδιά τους, το Χάμνετ και τη Τζούντιθ. Ο Χάμνετ πέθανε από άγνωστα αίτια σε ηλικία 11 ετών. Το 1592 αναφέρεται ως μέλος της θεατρικής σκηνής του Λονδίνου. Πολλά έχουν γραφτεί για τις προσπάθειες του Σαίξπηρ να επιβληθεί ως ηθοποιός και συγγραφέας στο Λονδίνο, αλλά ελάχιστα αποδίδουν την πραγματικότητα. Μία ιστορία του 18ου αιώνα φέρει τον Σαίξπηρ να ξεκινά τη θεατρική του καριέρα ως ιπποκόμος που κέρδιζε τα προς το ζην φυλάγοντας τα άλογα των πλούσιων θεατών και των αφεντικών των θεάτρων. Εντούτοις δεν υπάρχει κανένα ιστορικό στοιχείο που να αποδεικνύει ότι ο Σαίξπηρ βρέθηκε σ' αυτή τη θέση. Αντιθέτως, στα 28 του χρόνια ήταν πλέον ένας φτασμένος ηθοποιός. Και ως τα 52 του, που πέθανε, ήταν πάντα δημοφιλής και περιζήτητος.

Έργα του Σαίξπηρ, έκδ. του 1623

Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς άρχισε να γράφει ο Σαίξπηρ αλλά αναφορές της εποχής του και αρχεία παραστάσεων δείχνουν ότι κάποια από τα έργα του είχαν ανέβει στη λονδρέζικη σκηνή από το 1592. Οι βιογράφοι θεωρούν ότι η καριέρα του πρέπει να άρχισε μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1580.

Αρκετά νομικά έγγραφα της εποχής καταγράφουν επενδύσεις και αγορές ακινήτων που έκανε ο Σαίξπηρ, γεγονός που πιστοποιεί πως στη διάρκεια αυτής της περιόδου κέρδισε αρκετά χρήματα. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι το 1597 απέκτησε το New Place, το οποίο ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο σπίτι στο Στράτφορντ. Το 1599, ο Σαίξπηρ και άλλα μέλη του θιάσου έχτισαν το δικό τους θέατρο στη νότια όχθη του ποταμού Τάμεση και το ονόμασαν Γκλομπ (Globe). Το 1608 ανέλαβαν επίσης το θέατρο Μπλακφράιαρς (Blackfriars).

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Σαίξπηρ μοίραζε το χρόνο του μεταξύ του Λονδίνου και του Στράτφορντ. Μετά το 1606 ο Σαίξπηρ έγραψε λίγα έργα και κανένα δεν αποδίδεται σ' αυτόν μετά το 1613. Πέθανε στις 3 Μαΐου του 1616 (23 Απριλίου σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο) αφήνοντας πίσω του τη σύζυγό του και δύο κόρες.

Στη διαθήκη του, ο Σαίξπηρ άφησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του στη μεγαλύτερη κόρη του, Σουζάνα, ενώ αναφέρεται ελάχιστα στη σύζυγό του, Άννα.

Ο Σαίξπηρ τάφηκε δύο ημέρες μετά το θάνατό του, στο ιερό της εκκλησίας της Αγίας Τριάδας στο Στράτφορντ-απόν-Έιβον. Στον τάφο του τοποθετήθηκε έπειτα από δική του επιθυμία μία επιγραφή, λαξευμένη στην πέτρινη πλάκα που καλύπτει τον τάφο. Η επιγραφή περιλαμβάνει μία κατάρα ενάντια στη μετακίνηση των οστών του, η οποία και αποφεύχθηκε επιμελώς κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης του ναού το 2008.

Ο τάφος του Σαίξπηρ

Η επιγραφή γράφει:

         Good frend for Iesvs sake forbeare,

        To digg the dvst encloased heare.

       Bleste be ye man yt spares thes stones,

    And cvrst be he yt moves my bones.

και σε ελεύθερη μετάφραση:

        Καλέ φίλε, στο όνομα του Θεού     συγκρατήσου,

        Από το να σκάψεις τη σκόνη που εσωκλείεται εδώ.

        Ευλογημένος ας είναι όποιος ήσυχες αφήσει αυτές τις πέτρες,

        Και καταραμένος ας είναι όποιος μετακινήσει τα κόκκαλά μου.

Σχετικά με την επιγραφή αυτή, καλλιεργήθηκε ένας μύθος, σύμφωνα με τον οποίο αδημοσίευτα έργα του Σαίξπηρ πιθανόν να βρίσκονται εντός του τάφου. Μέχρι σήμερα δεν έχει αποπειραθεί να διαπιστωθεί η αλήθεια αυτής της υπόθεσης.

Πριν το 1623, στο βόρειο τοίχο του ναού της Αγίας Τριάδας στήθηκε ένα ταφικό μνημείο του Σαίξπηρ που τον απεικονίζει την ώρα που γράφει. 

 Στο τμήμα Θεάτρου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Άμφισσας υπάρχουν τα έργα του Σαίξπηρ, μερικά από αυτά είναι τα παρακάτω:

επίσης και αναλύσεις για το έργο του όπως τα 
¨Σαιξπηρικά¨
 

καθώς και "Το Αγγλικό Θέατρο"

    

Αφιέρωμα στο Μιγκέλ ντε Θερβάντες

Στις 22 Απριλίου 2016 συμπληρώθηκαν 400 χρόνια από το θάνατο του Μιγκέλ ντε Θερβάντες 

Ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα (Miguel de Cervantes Saavedra, 29 Σεπτεμβρίου 1547 – 22 Απριλίου 1616) ήταν Ισπανός συγγραφέας, ο οποίος θεωρείται ευρέως ως ο μεγαλύτερος συγγραφέας στην ισπανική γλώσσα και ο κατ' εξοχήν μυθιστοριογράφος παγκοσμίως. Το έργο του ανήκει χρονικά στην «χρυσή εποχή» (περ. 1492-1648) της Ισπανίας, κατά την οποία παρατηρήθηκε εξαιρετική άνθηση στις τέχνες. Το διασημότερο μυθιστόρημά του, ο Δον Κιχώτης, συγκαταλέγεται στα κλασικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μεταφρασμένο σε περισσότερες από εξήντα γλώσσες.

  Γεννήθηκε στο Αλκαλά ντε Ενάρες, περίπου 30 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Μαδρίτης, τέταρτος από τα συνολικά επτά παιδιά της οικογένειάς του. Τα νεανικά του χρόνια, για τα οποία διαθέτουμε ελάχιστες πληροφορίες, χαρακτηρίστηκαν από τις πολυάριθμες μετακινήσεις της οικογένειας σε διαφορετικές ισπανικές πόλεις. Από νεαρή ηλικία εκδήλωσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία και εξελίχθηκε σε δεινό αναγνώστη λογοτεχνικών έργων. Την περίοδο κατά την οποία η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη, φοίτησε κοντά στον ουμανιστή Χουάν Λόπεθ ντε Όγιος (Juan López de Hoyos), ο οποίος ξεχώρισε τον Θερβάντες για την κλίση του στα γράμματα.

To 1569, ο Θερβάντες εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, για λόγους που μέχρι σήμερα παραμένουν άγνωστοι. Για σύντομο χρονικό διάστημα προσέφερε τις υπηρεσίες του ως αυλάρχης στον οίκο του Τζούλιο Ακουαβίβα, μετέπειτα καρδινάλιου, στην Ρώμη. Εκτιμάται ότι η θέση του θα μπορούσε να τού εξασφαλίσει την ανέλιξή του στην παπική Αυλή, ωστόσο την εγκατέλειψε έπειτα από περίπου δεκαπέντε μήνες και το 1570 ξεκίνησε να υπηρετεί στο πεζικό σώμα του ισπανικού στρατού στη Νάπολι, έδαφος που τότε βρισκόταν υπό ισπανική κατοχή. 

Αγαλμα του θερβάντες στο λιμάνι της Ναυπάκτου

Τον Σεπτέμβριο του 1571 υπηρέτησε ως υπαξιωματικός με το πολεμικό πλοίο Μαρκέσα που αποτελούσε τμήμα του μεγάλου στόλου υπό τις διαταγές του Δον Χουάν της Αυστρίας και πολέμησε νικηφόρα στη ναυμαχία της Ναυπάκτου (ή Λεπάντο) στις 7 Οκτωβρίου, εναντίον του οθωμανικού στόλου, αμφισβητώντας για πρώτη φορά την κυριαρχία του στη Μεσόγειο. Σύμφωνα με ανεξάρτητες μαρτυρίες που διασώζονται, η στάση του Θερβάντες υπήρξε γενναία, αρνούμενος να περιοριστεί στα «μετόπισθεν», παρά το γεγονός πως ήταν προσβεβλημένος από πυρετό. Κατά την διάρκεια της μάχης τραυματίστηκε δύο φορές στο στέρνο, ενώ ένας τρίτος τραυματισμός προκάλεσε μόνιμη βλάβη, αχρηστεύοντας το αριστερό του χέρι. Ο ίδιος, στον πρόλογο του δεύτερου μέρους του Δον Κιχώτη (1615) περιγράφει με υπερηφάνεια την συμμετοχή του στη μάχη, την οποία χαρακτήρισε ως την πλέον ένδοξη των όσων είδαν ή θα δουν οι αιώνες. Στο δε Ταξίδι στον Παρνασσό (1614) υπαινισσόμενος την κατοπινή επιτυχία του πρώτου μέρους του Δον Κιχώτη (1605), αναφέρει ότι στη Ναύπακτο αχρηστεύτηκε το αριστερό του χέρι "προς δόξαν του δεξιού". H σοβαρότητα των τραυμάτων του φαίνεται από το γεγονός πως, μετά το τέλος της μάχης, παρέμεινε στο νοσοκομείο για περίπου έξι μήνες, μέχρι να επουλωθούν οι πληγές του.

Το 1572 επανήλθε στην υπηρεσία του ισπανικού στρατού στη Νάπολη και τα επόμενα τρία χρόνια συμμετείχε στις εκστρατείες της Κέρκυρας, του Ναυαρίνου και της Τύνιδας. Τον Σεπτέμβριο του 1575, κατά την διάρκεια του ταξιδιού της επιστροφής του στην Ισπανία, η γαλέρα με την οποία έπλεε δέχθηκε επίθεση από πειρατές και ο Θερβάντες συνελήφθη μαζί με τον αδελφό του Ροδρίγο και μεταφέρθηκε αιχμάλωτος στο Αλγέρι, όπου παρέμεινε για πέντε χρόνια ως δούλος. 

Η μάχη του Λεπάντο (Ναύπακτος) αναπαράσταση άγνωστου δημιουργού

 Στη διάρκεια των πέντε ετών της αιχμαλωσίας του, επιχείρησε ανεπιτυχώς να δραπετεύσει τέσσερις φορές. Ανέκτησε τελικά την ελευθερία του, τον Σεπτέμβριο του 1580, χάρη στη συνδρομή Τριαδιστών καλόγερων και της οικογένειάς του που κατάφεραν να συγκεντρώσουν το οικονομικό ποσό που απαιτείτο. Επιστρέφοντας στην Ισπανία, ο Θερβάντες έζησε μια ζωή αρκετά διαφορετική από αυτήν της προηγούμενης δεκαετίας, αντιμετωπίζοντας συχνά οικονομικά προβλήματα, πριν καθιερωθεί στον χώρο της λογοτεχνίας. Ως δραματικός συγγραφέας, ο Θερβάντες δεν διακρίθηκε, ούτε κατάφερε να αποκομίσει οικονομικά οφέλη, την ίδια περίοδο που δέσποζε η ισχυρή παρουσία του Λόπε ντε Βέγα, με καθοριστική συμβολή στο ισπανικό θέατρο και θεμελιωτής της comedia nueva.

Η αδυναμία του Θερβάντες να καταξιωθεί ως λογοτέχνης, τον οδήγησε στην αναζήτηση διαφορετικής κατεύθυνσης και, το 1587, διορίστηκε ως υπεύθυνος επισιτισμού και εφοδιασμού της ισπανικής αρμάδας, ενώ τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στη Σεβίλλη, που αποτελούσε σημαντικό οικονομικό κέντρο της Ισπανίας και μία από τις μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές πόλεις της εποχής. Η οικονομική διαχείριση που επωμίστηκε, επισκιάστηκε από καταχρήσεις, πιθανώς υπό το βάρος των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε, για τις οποίες φυλακίστηκε το 1592 για δύο ημέρες στο Κάστρο ντελ Ρίο. Από το 1594 μέχρι το 1596, εργάστηκε ως φοροεισπράκτορας με έδρα την Ανδαλουσία, αντιμετωπίζοντας εκ νέου την κατηγορία της κατάχρησης, που τον οδήγησε σε νέα φυλάκιση, μέχρι τον Απρίλιο του 1598, αυτή τη φορά στη Σεβίλλη. Στον πρόλογο που συνόδευσε τον πρώτο τόμο τού Δον Κιχώτη, ο Θερβάντες αφήνει να εννοηθεί πως πιθανώς συνέλαβε την ιδέα του έργου κατά την περίοδο της φυλάκισής του. 

Εξώφυλλο της 4ης έκδοσης του Δον Κιχώτη 1605

 Τον Ιανουάριο του 1605 εκδόθηκε το σημαντικότερο ίσως έργο του Θερβάντες, Ο ευφάνταστος ευπατρίδης Δον Κιχώτης της Μάντσα, γνωστό περισσότερο ως Δον Κιχώτης. Το μυθιστόρημα είχε αξιοσημείωτη επιτυχία και μέχρι το καλοκαίρι του ίδιου έτους είχαν τυπωθεί δύο εκδόσεις του στη Μαδρίτη και τη Λισαβόνα, καθώς και μία έκδοση στη Βαλένθια. O Θερβάντες είχε ήδη παραχωρήσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης του μυθιστορήματος στον Ισπανό εκδότη Φρανθίσκο ντε Ρόβλες, για άγνωστο χρηματικό ποσό, με αποτέλεσμα να μην επωφεληθεί οικονομικά από τη μεταγενέστερη επιτυχία και τις πολλαπλές εκδόσεις του. Σημαντική οικονομική ενίσχυση τού πρόσφεραν ο προστάτης του, Κόντε ντε Λεμός, και ο αρχιεπίσκοπος Τολέδου Μπερνάρδο ντε Σαντοβάλ ι Ρόχας. Ο Θερβάντες αφιέρωσε στον πρώτο ορισμένα από τα έργα του, μεταξύ αυτών και το δεύτερο μέρος του Δον Κιχώτη.

Παρά το γεγονός πως άρχισε να αναγνωρίζεται στο λογοτεχνικό κόσμο σε αρκετά προχωρημένη ηλικία, η τελευταία περίοδος της ζωής του υπήρξε η πιο δημιουργική.

Ο Θερβάντες πέθανε στις 22 Απριλίου του 1616. Η 23η Απριλίου ήταν η ημερομηνία της ταφής του, όπως βεβαιώνεται από το πιστοποιητικό έγγραφο της εποχής.

Στις 11 Ιουνίου 2015 ο Θερβάντες τάφηκε με επίσημη ταφή σε αβαείο της Μαδρίτης, σε μνημείο όπου εναποτέθηκαν τα λείψανα που ανευρέθηκαν το 2005 και πιστεύεται ότι ανήκουν στον ίδιο. Στην τελετή παρέστησαν η δήμαρχος Άνα Μποτέγια και ο στρατός. 

Άγαλμα του Θερβάντες, Εθνική βιβλιοθήκη Ισπανίας, Μαδρίτη

  Δον Κιχώτης 

 Ο Δον Κιχώτης (πρωτότυπος τίτλος: El ingenioso hidalgo Don Qvixote de la Mancha, σύγχρονος τίτλος: El ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha, κυριολεκτικά: Ο ευφάνταστος ευπατρίδης Δον Κιχώτης της Μάντσας) είναι κλασικό έργο λογοτεχνίας του Ισπανού συγγραφέα Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα (Miguel de Cervantes Saavedra). 

Είναι ένα από τα μυθιστορήματα που επηρέασαν σημαντικά την ισπανική λογοτεχνία, εκδόθηκε σε δυο μέρη, το 1605 και το 1615, ένα από τα πιο εμπνευσμένα έργα της νεότερης δυτικής λογοτεχνίας. Το έργο περιγράφει τις περιπέτειες του πρωταγωνιστή Αλόνσο Κιχάνο, ενός απλού αγρότη ο οποίος έχοντας διαβάσει πολλά βιβλία για τον ιπποτισμό, πιστεύει ότι είναι ιππότης και παίρνει το όνομα Δον Κιχώτης. Στα βιβλία δεν αναγράφεται επακριβώς η τοποθεσία της κατοικίας του, αλλά μας λέει πως ζει μαζί με την ανηψιά του και την οικονόμο του σπιτιού του. Ξεκινάει τα ταξίδια και τις περιπέτειες του μόνος, μαζί με το κοκαλιάρικο άλογο του που το ονομάζει Ροσινάντε φορώντας μια παλιά μεταλλική πολεμική στολή που βρήκε. Κατά την διάρκεια των περιπετειών του τραυματίζεται και τον μεταφέρουν πάλι πίσω στο σπίτι του όπου τον φροντίζουν η ανιψιά και η οικονόμος του. Του λένε πως η στολή εξαφανίστηκε από μαγείας. Λίγο καιρό αργότερα βρίσκει τον γείτονα του Σάντσο Πάντσα και τον πείθει να τον ακολουθήσει με το αντάλλαγμα πως θα του δώσει μερίδιο σε ένα νησί. Ο Δον Κιχώτης είναι ερωτευμένος με μια νεαρή γειτόνισσα του, που από μόνος του την ονομάζει Δουλτσινέα και προσπαθεί να την σώσει γιατί έχει πείσει τον εαυτό του ότι βρίσκεται κάτω από την επήρεια μαγικών. Βεβαίως η Δουλτσινέα δεν γνωρίζει τίποτα από όλα αυτά και δεν εμφανίζεται ποτέ σε κανένα από τα βιβλία. Τα ταξίδια του Δον μαζί με τον πιστό σύντροφο του ξεκινάνε και τις περισσότερες φορές δεν έχουν καλή κατάληξη. Συνήθως γίνονται αντικείμενα χλευασμού και γέλιου κυρίως ο σύντροφος Σάντσα Πάντσα. Προς το τέλος του δεύτερου βιβλίου βλέπουμε πως ο Δον Κιχώτης κατά κάποιο τρόπο βρίσκει τα λογικά του και επιστρέφει μαζί με τον φίλο και συνταξιδιώτη του πίσω στο σπίτι τους. 

Τα βιβλία είναι γραμμένα σε επεισόδια και η ιστορία του Δον Κιχώτη έχει γραφτεί πολλές φορές και σε παραμύθια για παιδιά. 

Στο Παιδικό-Εφηβικό τμήμα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Άμφισσας 

 υπάρχει το παρακάτω αντίτυπο του Δον Κιχώτη για τους μικρούς μας φίλους

 

 Στο τμήμα Θεάτρου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Άμφισσας 

βρίσκουμε στο περιοδικό "Θεατρικά '72" φωτογραφίες από την θεατρική παράσταση του Εθνικού Θεάτρου "Δον Κιχώτης"

Παντελής Ζερβός - Μάνος Κατράκης

Μ. Κατράκης, Θ. Μορίδης, Α. Καπελλαρή, Μ. Σκούντζου

Μάνος Κατράκης

Επίσης στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών στις 29 Αυγούστου 1964 στο Ηρώδειο παρουσιάστηκε η Όπερα "Δον Κιχώτης" του Μασνέ από την Όπερα του Βελιγραδίου (Μίροσλαβ Τσανγκάλοβιτς - Δον Κιχώτης, Λάτκο Κόροσεκ - Σάντσο Πάντσα)

Στο τμήμα Λογοτεχνίας της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Άμφισσας
 βρίσκουμε το παρακάτω βιβλίο  με αναφορά στον Θερβάντες